معراج حضرت محمد

ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺭﺑﻴﻊ ﺍﻻﻭﻝ ﺳﺎﻝ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ ﺑﻌﺜﺖ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺩﻭ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻲ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ : ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ ﺑﻌﺜﺖ "ﻣﻌﺮﺍﺝ " ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ (ﺹ ) ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻔﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺑﻬﻤﺮﺍﻩ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺣﯽ (ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ) ﻭ ﺑﺮ 

ﻣﺮﮐﺐ ﻓﻀﺎ ﭘﻴﻤﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ "ﺑﺮﺍﻕ " ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ.

ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﻫﺎﻧﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﯽ (ﻉ ) ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﮐﺐ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﻘﺪﺱ ﻳﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻗﺼﯽ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻠﺤﻢ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺍﻧﺒﻴﺎ (ﻉ ) ﺩﻳﺪﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ.

ﺳﭙﺲ ﺳﻔﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﺎﺯﺩﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺯ ﺭﻣﻮﺯ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻭﺳﻌﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻠﻘﺖ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﯽ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ "ﺳﺪﺭﺓ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻲ " ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺯ ﺷﮑﻮﻩ ﻭ ﺟﻼﻝ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻳﺪ. ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻫﯽ  ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩ "ﻣﮑﻪ " ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺐ ﻓﻀﺎ ﭘﻴﻤﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ "ﺍﻡ ﻫﺎﻧﻲ " ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁﻣﺪ.

ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ  ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ "ﺍﺳﺮﺍ" ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ : "ﻣﻨﺰﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺗﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻗﺼﯽ ﮐﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﮐﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﻴﺮ ﺩﺍﺩ، ﺗﺎ ﺁﻳﺘﻬﺎﯼ  ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ ". ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻣﻌﺮﺍﺝ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺎﺗﻢ (ﺹ ) ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﻨﺞ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﮐﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻌﺮﺍﺝ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻣﻮﻣﻦ ﺍﺳﺖ .

ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ):

ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ(ﺹ) ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﻜّﻪ ﻣﻌﻈﻤﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ، ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻭﻓﺎﻳﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﻣﻰ‏ﺭﺳﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽ‏ﺷﻮﺩ:

1. ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ‏ﻃﺎﻟﺐ(ﻉ).

2. ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻄﻠﺐ.

3. ﺣﻤﺰﺓ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ.

4. ﺟﻌﻔﺮﺑﻦ ﺍﺑﻰ‏ﻃﺎﻟﺐ.

5. ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ.

6. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠّﻪ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ.

7. ﻓﻀﻞ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ.

8. ﻣﻌﺎﺫﺑﻦ ﺟﺒﻞ.

9. ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ.

10. ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻏﻔﺎﺭﻯ (ﺟﻨﺪﺏ ﺑﻦ ﺟﻨﺎﺩﻩ).

11. ﻣﻘﺪﺍﺩ ﺑﻦ ﺍﺳﻮﺩ.
12. ﺑﻼﻝ ﺣﺒﺸﻰ.
13. ﻣﺼﻌﺐ ﺑﻦ ﻋﻤﻴﺮ.
14. ﺯﺑﻴﺮ ﺑﻦ ﻋﻮﺍﻡ.
15. ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻭﻗﺎﺹ.
16. ﺍﺑﻮ ﺩﺟﺎﻧﻪ.
17. ﺳﻬﻞ ﺑﻦ ﺣﻨﻴﻒ.
18. ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﻣﻌﺎﺫ.
19. ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺩﻩ.
20. ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﺴﻠﻤﻪ.

21. ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﺍﺭﻗﻢ.
22. ﺍﺑﻮ ﺍﻳﻮﺏ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ.
23. ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ.
24. ﺣﺬﻳﻔﺔ ﺑﻦ ﻳﻤﺎﻥ ﻋﻨﺴﻰ.
25. ﺧﺎﻟﺪ ﺑﻦ ﺳﻌﻴﺪ ﺍﻣﻮﻯ.
26. ﺧﺰﻳﻤﺔ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ.
27. ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﺣﺎﺭﺛﻪ.
28. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ.
29. ﻋﻤﺎﺭ ﺑﻦ ﻳﺎﺳﺮ.
30. ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﻋﺎﺻﻢ.

31. ﻣﺎﻟﻚ ﺑﻦ ﻧﻮﻳﺮﻩ.
32. ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻗﺤﺎﻓﻪ.
33. ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﻔﺎﻥ.
34. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺭﻭﺍﺣﻪ.
35. ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺧﻄّﺎﺏ.
36. ﻃﻠﺤﺔ ﺑﻦ ﻋﺒﻴﺪﺍﻟﻠﻪ.
37. ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻣﻈﻌﻮﻥ.
38. ﺍﺑﻮ ﻣﻮﺳﻰ ﺍﺷﻌﺮﻯ.
39. ﻋﺎﺻﻢ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ.
40. ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﻦ ﻋﻮﻑ.

41. ﺍﺑﻮﻋﺒﻴﺪﻩ ﺟﺮﺍﺡ.
42. ﺍﺑﻮ ﺳﻠﻤﻪ.
43. ﺍﺭﻗﻢ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﺍﺭﻗﻢ.
44. ﻗﺪﺍﻣﺔ ﺑﻦ ﻣﻈﻌﻮﻥ.
45. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﻈﻌﻮﻥ.
46. ﻋﺒﻴﺪﺓ ﺑﻦ ﺣﺎﺭﺙ.
47. ﺳﻌﻴﺪ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ.
48. ﺧَﺒّﺎﺏ ﺑﻦ ﺍَﺭَﺕ.
49. ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﻠﻤﻰ.
50. ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﺣﻨﻴﻒ.
51. ﺍﺑﻮ ﻫﻴﺜﻢ ﺗﻴﻬﺎﻥ.
52. ﺍﺑﻰّ ﺑﻦ ﻛﻌﺐ.
  
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺭﺣﻠﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ):
ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ 28 ﺻﻔﺮ، ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﺭﺑﻴﻊ ﺍﻻﻭﻝ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺍﻛﺜﺮ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺍﻫﻞ ﺳﻨّﺖ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻯ، ﺩﺭ ﺳﻦ 63 ﺳﺎﻟﮕﻰ، ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺯﻫﺮﻯ ﻛﻪ ﺯﻧﻰ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺯﻳﻨﺐ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻧﺒﺮﺩ ﺧﻴﺒﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺭﺍﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ(ﺹ) ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯِ ﻭﻓﺎﺗﺶ ﻣﻰ‏ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﻏﺬﺍﻯ ﻣﺴﻤﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺘﺢ ﺧﻴﺒﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ.

ﻣﺤﻞ ﺩﻓﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ):
ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﺸﺮﻓﻪ، ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺣﺠﺎﺯ (ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﻌﻮﺩﻯ ﻛﻨﻮﻧﻰ) ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪ‏ﺍﻯ ﻛﻪ ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﺮﻗﺪ ﻣﻄﻬﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ، ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﻨﺒﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.