هر فردی که استحقاق لعنت خدا را داشته باشد، بدیهی است که مورد لعنت اولیای الهی از جمله پیامبر اسلام(ص) نیز قرار خواهد گرفت. افراد و گروه‌های زیادی هم از سوی خداوند، هم از جانب پیامبر اسلام(ص) و هم از سوی ائمه(ع) به مناسبت‌هایی مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند؛ مانند کتما
ن
رسول خدا(ص) سه روز در غار ثور بود و در این مدت عده کمی از محل پنهانی ایشان خبر داشتند. برخی تعداد این افراد را پنج نفر و عده‌ای سه نفر گفته‌اند.
در احتجاج طبرسی از امام علی(ع) نقل شده است: «شما را به خدا سوگند! آیا جز من کسى در میان شما هست که براى رسول خدا(ص) در غار؛ آذوقه فرستاده و از اخبار با خبرش ساخته باشد؟ گفتند: نه [جز تو کسی چنین کاری نکرد]».
بنابر روایاتی؛ شیطان تسلیم پیامبر اکرم(ص) شده است:
پیامبر اکرم(ص) فرمود:
«با هر انسانی یک شیطان است!» پرسیدند حتی با شما؟ فرمود: «بله، ولی شیطان من به حول و قوه الهی تسلیم شده است»
در منابع حدیثی و تاریخی درباره این‌که پیامبر اسلام(ص) قبل و بعد از بعثت تا زمان هجرت و بعد از هجرت چند حج عمره و تمتع انجام دادند، اقوال مختلفی نقل شده است که در اینجا در صدد بررسی و تحقیق درباره همه این اقوال نیستیم، بلکه تنها به مواردی کلی اشاره می‌شود که در منابع روایی شیعه و اهل سنت نقل شده‌اند، و گرنه جزئیات و نقل‌های دیگری هم وجود دارد که برای آگاهی بیشتر لازم است به منابع مربوطه – مثل آنچه در پاورقی ذکر شده – مراجعه نمود.
رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) قرائت قرآن با «صوت نیکو» یا «صوت حزین» را سفارش فرمودند پیامبر(ص) گاهى به قرائت قرآن برخى از اصحاب؛ مانند عبدالله بن مسعود و سالم غلام ابوحذیفه گوش فرا‌داده و تلاوتشان را می‌پسندید.
1. در روایات متعددی نقل شده است؛ وقتی رسول خدا(ص) صداى قرائت عبدالله بن مسعود را می‌شنید، می‌فرمود: «هر کس که می‌خواهد قرآن را تر و تازه و همان‌گونه که نازل شده است بخواند، آن‌را به شیوه قرائت ابن امّ عبد(عبدالله بن مسعود) قرائت کند»
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻭﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭﻱ:
-----------------------
ﺭﺳﻮﻝ ﮔﺮﺍﻣﻲ (ﺹ) ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻭﻣﻌﻠﻢ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺴﻦ ﺍﺧﻼﻕ، ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻨﻲ ﺑﻮﺩ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪﻭﺍﻧﺪ (ﺝ) ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻟﺸﺄﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ( ﺗﺮﺟﻤﻪ- ﻣﺎ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺴﻦ "ﺍﺧﻼﻕ" ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻳﻢ) ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻫﺴﺘﻲ.
ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺹ) ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺩﺏ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺄﺩﻳﺐ ﻧﻤﻮﺩ. ﺍﻟﻠﻪ (ﺝ) ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺹ) ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﻣﻘﺒﻮﻝ (ﺹ) ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) : ﻣﻮﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻣﯿﺰﺩ ( ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ، ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ) ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺩﺭ ﭘﯿﺸﮕﺎﻩ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﺟﺮﺵ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻮﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻣﯿﺰﺵ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺫﯾﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺒﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ.
ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ (ﺹ) : ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﺩ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻄﻴﻊ ﻭ ﻣﺴﺨﺮ ﻣﻨﻄﻖ ﻋﻘﻞ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺟﻠﺪ 2 ﺻﻔﺤﻪ 221
ﺭﻭﺯﻱ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ (ﺹ) : ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻲ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺟﻮﺍﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭ ﭼﺎﺑﻜﻲ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺻﺒﺢ، ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺳﻌﻲ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺍﺳﺖ، ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺍﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺗﺄﺳﻒ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ، ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﻱ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ، ﭼﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﻛﻮﺷﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺫﻟﺖ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻲﻧﻴﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻣﻲﺭﻭﺩ. ﺍﮔﺮ ﺳﻌﻲ ﻭ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻲﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﻣﻲﺩﺍﺭﺩ، ﻭﻟﻲ ﺍﮔﺮ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻝ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻲﺑﻀﺎﻋﺖ ﻓﺨﺮ ﻭ ﻣﺒﺎﻫﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻓﻜﺮﺵ ﻧﺎﭘﺎﻙ ﻭ ﭘﻠﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲﭘﻴﻤﺎﻳﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤـﻤﺪ (ﺹ) ﭘﺴﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ، ﻧﻮﺍﺳﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺭﺑﻴﻊ ﺍﻻﻭﻝ (ﻋﺎﻡ ﺍﻟﻔﻴﻞ) ﺩﺭ 22 ﺍﭘﺮﻳﻞ ﺳﺎﻝ 571 ﻣﻴﻼﺩﻱ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﮑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﮔﺸﻮﺩ.
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﭘﺪﺭ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺹ) ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ) ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﻳﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ.
