هر فردی که استحقاق لعنت خدا را داشته باشد، بدیهی است که مورد لعنت اولیای الهی از جمله پیامبر اسلام(ص) نیز قرار خواهد گرفت. افراد و گروه‌های زیادی هم از سوی خداوند، هم از جانب پیامبر اسلام(ص) و هم از سوی ائمه(ع) به مناسبت‌هایی مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند؛ مانند کتما
ن
آنچه در بیشتر منابع اسلامی دیده می‌شود این است که وجوب روزه در سال دوم هجرت با نزول آیه 183 سوره بقره به مسلمانان ابلاغ شد.
برخی نیز وجوب روزه را در سال اول هجری می‌دانند.
برخی نیز بدون این‌که اشاره‌ای به تاریخ وجوب روزه بکنند، گفته‌اند: با نزول آیه 183 سوره بقره، روزه بر مسلمانان واجب شد.
رسول خدا(ص) سه روز در غار ثور بود و در این مدت عده کمی از محل پنهانی ایشان خبر داشتند. برخی تعداد این افراد را پنج نفر و عده‌ای سه نفر گفته‌اند.
در احتجاج طبرسی از امام علی(ع) نقل شده است: «شما را به خدا سوگند! آیا جز من کسى در میان شما هست که براى رسول خدا(ص) در غار؛ آذوقه فرستاده و از اخبار با خبرش ساخته باشد؟ گفتند: نه [جز تو کسی چنین کاری نکرد]».
بنابر روایاتی؛ شیطان تسلیم پیامبر اکرم(ص) شده است:
پیامبر اکرم(ص) فرمود:
«با هر انسانی یک شیطان است!» پرسیدند حتی با شما؟ فرمود: «بله، ولی شیطان من به حول و قوه الهی تسلیم شده است»
در منابع حدیثی و تاریخی درباره این‌که پیامبر اسلام(ص) قبل و بعد از بعثت تا زمان هجرت و بعد از هجرت چند حج عمره و تمتع انجام دادند، اقوال مختلفی نقل شده است که در اینجا در صدد بررسی و تحقیق درباره همه این اقوال نیستیم، بلکه تنها به مواردی کلی اشاره می‌شود که در منابع روایی شیعه و اهل سنت نقل شده‌اند، و گرنه جزئیات و نقل‌های دیگری هم وجود دارد که برای آگاهی بیشتر لازم است به منابع مربوطه – مثل آنچه در پاورقی ذکر شده – مراجعه نمود.
رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) قرائت قرآن با «صوت نیکو» یا «صوت حزین» را سفارش فرمودند پیامبر(ص) گاهى به قرائت قرآن برخى از اصحاب؛ مانند عبدالله بن مسعود و سالم غلام ابوحذیفه گوش فرا‌داده و تلاوتشان را می‌پسندید.
1. در روایات متعددی نقل شده است؛ وقتی رسول خدا(ص) صداى قرائت عبدالله بن مسعود را می‌شنید، می‌فرمود: «هر کس که می‌خواهد قرآن را تر و تازه و همان‌گونه که نازل شده است بخواند، آن‌را به شیوه قرائت ابن امّ عبد(عبدالله بن مسعود) قرائت کند»
ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺹ) ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺮﻣﻲ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ، ﺍﻏﻤﺎﺽ ﻭ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻭﻟﻐﺰﺵ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﻡ، ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﺪ ؛ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺻﻞ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺁﻥ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺯﺍﻳﺪﺍﻟﻮﺻﻔﻲ ﺩﺍﺷﺖ، ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻋﻘﻴﺪﻩ، ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ.
ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺖ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ،ﺗﻮﻫﻤﺎﺕ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎﺯﺷﻲ ﺭﺍ ﺭﻭﺍ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺷﺖ ؛ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭﻏﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ.
ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ:
------------------------------
ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺹ) ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻓﺮﺩﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ، ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺻﺪﻳﻘﻪ (ﺭﺽ) ﻫﻤﺴﺮ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﺍﺵ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ: ﺧﻮﺩﺵ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﻱ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ، ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺩﻭﺷﻴﺪ، ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺩﺍﺩ ؛ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﻱ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﭘﻴﻨﻪ ﻣﻲ ﺯﺩ ﻭ ﮐﻔﺶ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻣﻴﮑﺮﺩ، ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﺑﺮﺩﻧﺪ.
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻭﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭﻱ:
-----------------------
ﺭﺳﻮﻝ ﮔﺮﺍﻣﻲ (ﺹ) ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻭﻣﻌﻠﻢ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺴﻦ ﺍﺧﻼﻕ، ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻨﻲ ﺑﻮﺩ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪﻭﺍﻧﺪ (ﺝ) ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻟﺸﺄﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ( ﺗﺮﺟﻤﻪ- ﻣﺎ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺴﻦ "ﺍﺧﻼﻕ" ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻳﻢ) ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻫﺴﺘﻲ.
ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺹ) ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺩﺏ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺄﺩﻳﺐ ﻧﻤﻮﺩ. ﺍﻟﻠﻪ (ﺝ) ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ (ﺹ) ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﻣﻘﺒﻮﻝ (ﺹ) ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
